Z komediami kryminalnymi jest mi bardzo, ale to bardzo po drodze. Uwielbiam, ale to wiecie nie od dziś. Poza tym, śmiech w dzisiejszych czasach to towar deficytowy. Tak więc, z ogromną radością przeczytałam komedię kryminalną autorstwa Marty Kisiel „Dywan z wkładką”. Ale powiem wam od razu, że zanim książka do mnie dotarła nie miałam bladego pojęcia o czym będzie. Serio.
Tak naprawdę wszystko zaczęło się od… lodówki. A konkretniej dźwięków jakie się z niej wydobywały. To był zapalnik do przeprowadzki, do domu za miastem. Trawni ,wraz z dwójką nastoletnich dzieci przenoszą się do domu, który kiedy oglądali go pierwszy raz wydawał się niczym z bajki, teraz nijak ma się do tego czym był w tedy. Staw, który Tereska polubiła od pierwszego spojrzenia (wiecie, wizja kawy na tarasie z widokiem na własny staw to raczej marzenie każdego) okazuje się wyschniętym bajorem, natomiast sąsiadowi od samego rana tylko nowe konflikty i spory w głowie. I żeby Teresce nie było zbyt nudno, pewnego dnia na progu domu pojawia się bardzo aktywna teściowa Mira. A że Mireczka nie usiedzi „na pupie” to wyciąga na jogging biedną Tereskę (a musicie wiedzieć, że Teresa to raczej Mama Muminka, która zdecydowanie zamiast joggingu woli zasiąść leniwie na tarasie z kawą i kasztankami). I właśnie wtedy obie panie natrafiają na… zwłoki zawinięte w dywan, który jeszcze kilka dni wcześniej – oczywiście bez wkładki – był w garażu Trawnych. By nie rzucić podejrzenia na kogoś z rodziny, obie panie rozpoczynają śledztwo na własną rękę. Czy uda im się znaleźć mordercę?
Oż ty Łużowy Kłuliku!!! Co to była za uczta literacka. Ach co to był za dowcip, sarkazm, cóż za świetna historia przy której wybuchałam niepochamowanym śmiechem. Gdzie Pan Munż uspokajał, albo raczej starał się mnie uspokoić, by sąsiedzi nie wezwali miłych panów z kaftanikiem. Była intryga, był trup i śledztwo na własną rękę, oraz problemy zajadane kasztankami. Droga Ałtorko, chylę czoła, gratuluję i powiem ci, że ten lockdown ci służy. Czekam na więcej!!! Pisz koniecznie, bo komedia kryminalna wyszła ci przesmacznie.
Wiecie, ciężko jest pisać opinię o książce która jest komedią kryminalną i nie zdradzać szczegółów. Albo nie wybuchać śmiechem na same wspomnienie historii.
Marta Kisiel podobnie jak Aneta Jadowska, porzuciła na chwilę fantastykę na rzecz komedii kryminalnej. Trochę się bałam czy nie dostanę jakiegoś zakalca, ale nie. Dostałam tak przesmaczną historię, że liczę na to iż Ałtorka napisze kontynuację. Bo chcę wiedzieć czy Mira będzie spotykać się z Magnumem. Ci co mają już prawie czwórkę z przodu to wiedzą o kogo mi chodzi. A ci z młodszego pokolenia pewnie kojarzą Doktora Richarda z kultowego serialu „Przyjaciele”.
Marta ma rzesze swoich czytelników, którzy przeczytają wszystko co wyjdzie spod jej pióra. I powiem Wam, że nie ważne za jaki gatunek literacki Ałtorka się weźmie to zrobi to dobrze. Ba!!! Nawet bardzo dobrze i dodatkowo zjedna sobie kolejnych czytelników, którzy z entuzjazmem pobiegną do księgarni i wykupią wszystko co napisała. Jej książki powinny być przepisywane na receptę jako poprawiacz humoru. A po przeczytaniu najnowszej książki uwierzcie mi, że najdzie was ochota na kasztanki. Idę poszukać czy nie mam gdzieś skitranych w barku.
Polecam Wam „Dywan z wkładką” jako zdecydowany poprawiacz humoru. Kiślu Kochany, czekam na kontynuację.
Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa W.A.B.
Och, czekam aż i moje łapeczki wezmą się za to cudeńko. Tak jak piszesz- Ałtorka nie ważne za co się weźmie, jej książki można kupować w ciemno, bo ZAWSZE jest to świetna lektura! Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń